تنهنجو کوٽو تَورو آهي،
گند ڪچري جو ٻورو آهي.
روز قلم ۾ رنگ ڀري ٿو،
مون تي ٿر جو ٿورو آهي.
ساڄي منهنجي سنڌو ساگر،
کاٻي پاسي مورو آهي.
تو وٽ آهن ٽويا، پائيون،
منهنجو ان اڻ- تورو آهي.
منهنجي دنيا، منهنجي عقبا،
جو به پنڊيءَ تي ڀورو آهي.
منهنجي توبهه ! تو ئي چيو هو:
ماڻهو ڇٺيءَ جو ڇورو آهي.
منهنجي چَڪ جو، سهڻي مائي!
هرڪو دلو ڪورو آهي.