ناشاد سمون
موهن ۽ ڀاڳي، گڏجيو روئن پاڻ ۾!
سواءِ تنهنجي صادق، سڃي سُرن سيم،
رجب ۽ ڪريم، گڏجيو روئن پاڻ ۾!
ماٺ ٿيا مڙئي، ٻاٻيهن جا ٻول،
ڍاٽي منهنجا ڍول، گڏجيو روئن پاڻ ۾!
سُڏڪي پيو صادق، تولئه اڄ ننگر،
مور ۽ مندر، گڏجيو روئن پاڻ ۾!
سندا سُرن نيڻ، ٿيا اشڪبار،
ديپڪ ۽ ملهار، گڏجيو روئن پاڻ ۾!
تو بن اٻاڻڪي، آهي گڊي ڀٽ،
مهراڻو ۽ وٽ، گڏجيو روئن پاڻ ۾!
تولئه سڄو ٿر، آهي اڄ اداس،
ڌرتي ۽ آڪاش، گڏجيو روئن پاڻ ۾!
تولئه پيا سڏڪن، سڀئي اڄ ساز،
ڀٽائي ۽ اياز، گڏجيو روئن پاڻ ۾!