صادق فقير کي ڀيٽا : شوڪت تبسم ڪنڀر
هر ماڻهو جي ڄڻ جند هيو،
هُو سنڌ امان جو ٻيجل هو!
هر وات ۾ وائي، ڀَل ڀَل هو!
محبت هن جي هئي مڻيا
قيدي جنهن جا ڪيئي بڻيا
سونهن ورونهن جو ڪو انت نه هو،
هو ڪو صوفي ڪو سنت نه هو،
ساده دلي سونهن هئي هن جي،
ناماچاري ڀُونءَ هئي هن جي،
يار فقير دلين جو ڌڻي هو،
سادو سودو، ڳالهه گھڻي هو!
مُرڪ هئي هن جي ٻَڌِي ٻانهِي
هئي ڪلا ڀي جنهن جي لافاني
ٽهڪ ته هُن جا نسورا نوڪر،
هو سڀا جي سخا جو هو سمندر،
سنڌ ثقافت جو سفير هيو،
مارئي جو ڀي هو ملير هيو،
سنڌ نگر جو اُو خمير هيو.
بي پيرن جو ڀي پير هيو.
راڳ ته هن جو راڻي جهڙو،
هو مومل جي ماڻي جهڙو،
هو ڀٽائي کي ڀائيندو هو،
۽ اياز کي ڀي ڳائيندو هو،
سُر ته سڄڻ جا سانوڻ جهڙا،
من ماڻهوءَ کي ڀانئڻ جهڙا،
ماڻهو ماڻهو ايئن هن چاهيو،
هر ڪنهن ڀانيو منهنجو سايو،
هو شخص نه هو پر سنڌ هيو،
هر ماڻهو جي ڄڻ جند هيو.