چوسٽا
پيار جا راڳ ته ڇيڙيئي سهڻا!
ڪيڏا سُور سهيڙيئي سهڻا!
صادق يار! جو راڻو ڳاتئي،
ڪيڏا ڦَٽ اڊيڙيئي سهڻا!
*
علي دوست عاجز
’گڊي‘ راتڙين جو نه روئي پوي!
مِٺي تو سوا ٿي نه ڪوڙي پوي!
ڪڍيو هنيانوَ جان يارُ هٿ مان وڃي،
انهي موت تي شل ڪا موڙِي پوي!
*
منصور سيتائي
گلابن به منهن ٿي پِٽيو ۽ خارن به روئي ڏنو،
هليو وئين ته هڪڙو نه مان هزارن به روئي ڏنو.
ٿيا سنگيت ڇوراڇنا، پئي گيتن جو دم ٿي گھُٽيو،
سُرندا به سُڏڪيا پئي، ستارن به روئي ڏنو.
*
وفا گل محمد جمالي
درد، آهون، غم حوالا ئي رهيا،
آه و زاري ۾ مقالا ئي رهيا،
ساٿ صادق جو به وڃڙي ويو هليو،
سنڌ تنهنجا نيڻ آلا ئي رهيا.
*