سڀ ڪجهه هوندي ڪجهه رهيو ئي ناهي!
توکان اڳ به مون مٺيءَ جي مساڻن ۽ قبرستانن ۾ ڪئي چتائون اگني سنسڪار ٿيندي ۽ دفن ٿيندي ڏٺيون آهن، پر مون سميت ڪنهن به منش مٺيءَ ۾ تو جيترا ڪلهي ڪانڌي نه ڏٺا. تنهنجو وجود سڀني مذهبن کان مٿي ۽ تنهنجو قد ڪارونجهر کان به اوچو هو.
مون زندگيءَ ۾ ايترا دفعا دال ماني پنهنجي ڪنهن گهرڀاتيءَ سان به گڏ ناهي کاڌي، جيترو توسان نصيب ٿي. تون ته اڄ هليو ويو آهين ۽ اهو ڏونگر جيڏو ڏک پنهنجي جڳهه تي، پر خود کي خوش نصيب سمجهان ٿو، جنهن کي حياتيءَ جي پنجويهه سالن تائين تنهنجي پاڇي جهڙو ساٿ حاصل رهيو. منهنجي ڪيمرا، آڊيو ۽ وڊيو رڪارڊر به خوش نصيب آهن، جن سبب اڄ سوشل ميڊيا ۾ هلندڙ اڪثريتي فوٽو، آواز ۽ تنهنجون موويز ڏسڻ لاءِ مهيا آهن.
تنهنجي فيملي ته اسان شواڻي ڀائرن جي سنگت فيملي آهي، پر تون منهنجو ڏاتار هئين. اڄ تنهنجو منگتو تو بنان نڌڻڪو ٿي پيو آهي.
ڌڻي پاڪ توکي جنت ۾ جاءِ ضرور ڏيندو، پر منهنجي اندر ۾ اها آس آهي ته ڀڳوان نزاڪت، راحت ۽ رضا کي اهڙي سگهه ڏئي جو اُهي مون جهڙن يتيم ٿي ويلن جي ڌڻيپ ڪن.
پيارو شواڻي
جوڌپور- انڊيا