ڏُک ۾ آ ريت جو ذرو ذرو! : قاضي منير قاضي
اُڀريو نه ٻرندڙ تارو،
رات رُنو وِشال ٿر سارو!
هر گُل، هر مکڙي وئي مُرجهائجي
تَڏو ويٺو وڇايون ڇاڇرو،
رات رُنو وِشال ٿر سارو!
ڏيپلو، سلام ڪوٽ به ويو ماٺجي
مِٺيءَ ويس پهريو ڪارو،
رات رُنو وِشال ٿر سارو!
او صادق توکان پوءِ تنهنجو ديس
هاڻي نه ٿو لڳي پيارو،
رات رُنو وِشال ٿر سارو!