ٺ
ڪئي ٻڪر ٻُوساٽ، سامراجين سنڌ ۾.
ٺلها ٺاهه ٺڳيءَ جا، مُنجهائي ڪئين ماڻهو،
گهمايو آ گهاڻو، سامراجين سنڌ ۾.
ٺلها ٺاهه ٺڳيءَ جا، جوڙي نالي دين،
ماريا ڪئين مسڪين، سامراجين سنڌ ۾.
ٺلها ٺاهه ٺڳيءَ جا، انڌپ ۽ اونداهه،
گهٽيو سُرت ۽ ساهه، سامراجين سنڌ ۾.
ٺلها ٺاهه ٺڳيءَ جا، مُنهن ۾ مسلمان،
اندر ۾ شيطان، پنجُو پنهنجي پيٽ لئه.
ٺلها ٺاهه ٺڳيءَ جا، وڪڻي پيو ايمان،
ڪيڏو آ حيوان، پنجُو پنهنجي پيٽ لئه.
ٺلها ٺاهه ٺڳيءَ جا، کڻي پيو قرآن،
اندر ۾ نه انسان، پنجُو پنهجي پيٽ لئه.
ٺلها ٺاهه ٺڳيءَ جا، نڪو پيء نه ماءُ،
ڪنهن جو ڪونهي ڀاءَ، پنجُو پنهنجي پيٽ لئه.
ٺلها ٺاهه ٺڳيءَ جا، کوٽو آهه خمير،
وڪڻي پيو ضمير، پنجُو پنهنجي پيٽ لئه.
ٺلها ٺاهه ٺڳيءَ جا، شيطاني شعور،
رڳو آهه مشڪور، پنجُوءَ پنهنجي پيٽ لئه.
*
[b]وائي[/b]
ٺاهه ٺڳيءَ جا ٺاهين، ڪوڙو ٿيو ڇو آهين،
ڇا آدم تون ناهين؟
لوڀ ۽ لالچ لاءِ مٿي پيو، پنهنجن تي تون باهين.
ڇا آدم تون ناهين؟
سيرانديءَ ساڃاهه ڪري ڇو، ڪوڙ ڏي پيو ٿو ڪاهين،
ڇا آدم تون ناهين؟
ڇو نه ڳچي ۾ ڳارو پائي، پنهنجن کي پرچائين،
ڇا آدم تون ناهين؟
ڌرتي ساري دانهون، ڪوڪون، سڏ نه ٿو ورنائين،
ڇا آدم تون ناهين؟
گڏجي تون مشڪور سان شل، گيت امن جا ڳائين!
ڇا آدم تون ناهين؟