شاعري

سنڌ ۽ سچ جي ساڃاهه

هي ڪتاب نامياري محقق ۽ شاعر مشڪور ڦلڪاري جي سنڌي ٻوليءَ جي پهرين ’ٻاونجاهه اکريءَ‘- ’سنڌو حرفي‘- ۽ ٻئي ڪلام تي مشتمل آهي. ڊاڪٽر هدايت ڀٽو لکي ٿو:
”هيءُ ڪتاب سنڌي ٻوليءَ جو هڪ منفرد ڪتاب آهي. هيءَ سنڌي ٻوليءَ جي ’ٻاونجاهه اکري‘ ۾ لکيل پهريون شاعريءَ جو ڪتاب آهي، هن کان اڳ ۾ سنڌي ٻوليءَ ۾ ’ٽيهه اکريون‘ ته شاعرن لکيون آهن، پر ڪنهن به هن کان اڳ ۾ ’ٻاونجاهه اکري‘ نه لکي هئي: انهيءَ ڪري هن ڪتاب جي منظر عام تي اچڻ سان اسان جي سنڌي شاعريءَ جو جمودُ ٽٽندو ۽ وڌيڪ ’ٻاونجاهه اکريون‘، لکڻ جو رواج پوندو. “
Title Cover of book سنڌ ۽ سچ جي ساڃاهه

ٺ

ٺلها ٺاهه ٺڳيءَ جا، گهڙي ڪيئي گهاٽ،
ڪئي ٻڪر ٻُوساٽ، سامراجين سنڌ ۾.

ٺلها ٺاهه ٺڳيءَ جا، مُنجهائي ڪئين ماڻهو،
گهمايو آ گهاڻو، سامراجين سنڌ ۾.

ٺلها ٺاهه ٺڳيءَ جا، جوڙي نالي دين،
ماريا ڪئين مسڪين، سامراجين سنڌ ۾.

ٺلها ٺاهه ٺڳيءَ جا، انڌپ ۽ اونداهه،
گهٽيو سُرت ۽ ساهه، سامراجين سنڌ ۾.

ٺلها ٺاهه ٺڳيءَ جا، مُنهن ۾ مسلمان،
اندر ۾ شيطان، پنجُو پنهنجي پيٽ لئه.

ٺلها ٺاهه ٺڳيءَ جا، وڪڻي پيو ايمان،
ڪيڏو آ حيوان، پنجُو پنهنجي پيٽ لئه.

ٺلها ٺاهه ٺڳيءَ جا، کڻي پيو قرآن،
اندر ۾ نه انسان، پنجُو پنهجي پيٽ لئه.

ٺلها ٺاهه ٺڳيءَ جا، نڪو پيء نه ماءُ،
ڪنهن جو ڪونهي ڀاءَ، پنجُو پنهنجي پيٽ لئه.

ٺلها ٺاهه ٺڳيءَ جا، کوٽو آهه خمير،
وڪڻي پيو ضمير، پنجُو پنهنجي پيٽ لئه.

ٺلها ٺاهه ٺڳيءَ جا، شيطاني شعور،
رڳو آهه مشڪور، پنجُوءَ پنهنجي پيٽ لئه.
*

[b]وائي[/b]

ٺاهه ٺڳيءَ جا ٺاهين، ڪوڙو ٿيو ڇو آهين،
ڇا آدم تون ناهين؟

لوڀ ۽ لالچ لاءِ مٿي پيو، پنهنجن تي تون باهين.
ڇا آدم تون ناهين؟

سيرانديءَ ساڃاهه ڪري ڇو، ڪوڙ ڏي پيو ٿو ڪاهين،
ڇا آدم تون ناهين؟

ڇو نه ڳچي ۾ ڳارو پائي، پنهنجن کي پرچائين،
ڇا آدم تون ناهين؟

ڌرتي ساري دانهون، ڪوڪون، سڏ نه ٿو ورنائين،
ڇا آدم تون ناهين؟

گڏجي تون مشڪور سان شل، گيت امن جا ڳائين!
ڇا آدم تون ناهين؟