واڳونءَ جا ڳوڙها (نثري نظم)
ڪهاڻي ٻڌائي
کيسي مان رومال ڪڍي ،
پنهنجا ڳوڙها اگهندي ،
اسٽيج تان هيٺ لٿو،
جلسي ۾ ويٺل
ڪپڙن ڦاٽل هڪ پوڙهو هاري اٿيو ،
نهايت عقيدت مان
هن جا هٿ چمڻ لئه اڳتي وڌيو ،
۽ هو پنهنجا هٿ
ڪوٽ جي کيسي ۾ لڪائي
روانو ٿي ويو ،
سوچيم،
ڇا ماڻهو به
واڳونءَ جيان ڳوڙها ،
ڳاڙيندو آهي!
*