شاعري

سنڌ ۽ سچ جي ساڃاهه

هي ڪتاب نامياري محقق ۽ شاعر مشڪور ڦلڪاري جي سنڌي ٻوليءَ جي پهرين ’ٻاونجاهه اکريءَ‘- ’سنڌو حرفي‘- ۽ ٻئي ڪلام تي مشتمل آهي. ڊاڪٽر هدايت ڀٽو لکي ٿو:
”هيءُ ڪتاب سنڌي ٻوليءَ جو هڪ منفرد ڪتاب آهي. هيءَ سنڌي ٻوليءَ جي ’ٻاونجاهه اکري‘ ۾ لکيل پهريون شاعريءَ جو ڪتاب آهي، هن کان اڳ ۾ سنڌي ٻوليءَ ۾ ’ٽيهه اکريون‘ ته شاعرن لکيون آهن، پر ڪنهن به هن کان اڳ ۾ ’ٻاونجاهه اکري‘ نه لکي هئي: انهيءَ ڪري هن ڪتاب جي منظر عام تي اچڻ سان اسان جي سنڌي شاعريءَ جو جمودُ ٽٽندو ۽ وڌيڪ ’ٻاونجاهه اکريون‘، لکڻ جو رواج پوندو. “
Title Cover of book سنڌ ۽ سچ جي ساڃاهه

ڊ

ڊيلون نه ڪي مورَ، ڪومايل آ ڪاسبو،
ويا چورائي چور، ساري سوڀيا سنڌ جي.

ڊيلون نه ڪي مور، سونهن به ڄڻ سَنڍ ٿي،
هاڻي همرچي هور، ماندو ڪري ٿي من کي.

ڊيلون نه ڪي مور، ٽَهوڪا نه ڪي ٽهڪ،
موڪلايو مَهڪ، مارن سندي مُک تان.

ڊيلون نه ڪي مور، نه سابُوسَڻ پاڻي،
نه بانوَر ڀَٽياڻي، نه چُڻ ڀُڻ چَندن گڍ ۾.

ڊيلن جيان وِکڙي، پرين جڏهن کنئين،
سڌي سِينڱ هَنئين، ادائن سان عشق کي.

ڊ يل جيان ٽلندي جڏهن، پرين نِڪتو پنڌ،
اکين ڇڏي انڌ، ڪيا سجدا سونهن کي.

ڊيل جيان تون ناز مان، ڀل اکين تي هل،
پرين! مون هر پل، ڇڏي عادت ڇنڀڻ جي.

ڊيل جيان تون ناز مان، ڀل سپرين ڪر سير،
منهنجي اکين هير، پلي ڇڏي ڇنڀڻ جي.

ڊَٺَن ڊَڀ پَچار، پُڇن در حڪيم جو،
سگهن ڪهڙي سار، ويڄن جي وِڄا جي.

ڊٺل آهيان ڊڀ، ڏيج سگهو ڏاتار،
مون کي هاڻ ستار، اگهائيءَ عاجز ڪيو.
*
 [b]وائيِ[/b]

ڊيل ٽلي نه مور ڪو ٻولي، ڪهڙِي ٽِلي مان ڪريان ٽور،
ڪومايل آ ڪاسٻو!

جانيءَ کي گل آڇيان ڪهڙا، ڪو نه سُجهي ٿي مکڙيءَ مور،
ڪومايل آ ڪاسٻو!

ٻُڪ ٻيرن جو ناهه پلوَ ۾، ڪيئن لاهيان مان دل جي هور،
ڪومايل آ ڪاسٻو!

هيڪل جاڳن سارون سوچون، ڪيئن ڀريان مان دل جا پور؟
ڪومايل آ ڪاسٻو!

چنڊ کي ماني سمجهي ٻچڙو، ڪونه ملي ڪو ڍوڍي ڀور ،
ڪومايل آ ڪاسٻو!

مشڪور جاڳي مرثيا لکي پيو، اندر جنهن جي اُڻ تُڻ اور،
ڪومايل آ ڪاسٻو!