پنهنجي پاران
سون سريکين عورتن جا ڪردار لکڻ دوران لفظ لفظ تي محتاظ ان ڪري به رهڻو پيو. جو عورتن جي ڪردارن تي لکڻ دوران وک وک تي سماجي اڻبرابري واري سماج جا جوڙيل هٿراڌو قانون قلم جي رستا روڪ ڪندا رهيا. تمام گهڻين عورتن جي ڪردارن جي اپٽار ڪرڻ لاءِ انهن جي وارثن کان اجازت وٺڻي پئي.
مون هن ڪتاب ۾ انهن انيڪ سخاوت جي مينار عورتن جي ڪردارن تي قلم کنيو آهي. جن تي زماني ۽ اتهاس کي فخر آهي ۽ رهندو. اسان جي معاشري ۾ اڌ کان وڌيڪ آبادي عورتن جي آهي پر عورتن جي ڪردارن تي ڇپيل ڪتاب اٽي ۾ لوڻ برابر آهن. منهنجي دلبر دوست عباس علي ميمڻ مونکي عورتن تي لکيل تمام گهڻا ڪتاب فراهم ڪيا. ان سميت ليکڪ ابوبڪر شيخ، ايوب زاهد اسحاق سومرو، علي ڀاء ادريس لنڊ، علي گل کوسو، نهال ڪمار، ميوو مل“مجروع”۽ محمد صديق راهوڪڙو، در محمد، فقير گُل محمد کوسو، غلام رسول ڀان، محمد يوسف ملاح، اظهار الحق، لکاڏنو، انور اڪبر سان گڏجي ڪيترائي ڀيرا قديم ماڳن تي ويس. سوين ڪتاب ۽ رسالا پڙهيم، جن جو ذڪر تحريرن ۾ آيل آهي. ڪيتريون فلمون به ڏسڻيون پيون، ڪيترن ئي جهونن ۽ جهونين کان عظيم ڪردارن بابت معلومات ورتي وئي. منهنجو خيال هو ته ڪتاب ۾ ڪوبه روايتي ڪردار نه هجي ان حساب سان مون جيڪا ڪاوش ڪئي آهي. ان ۾ ڪهڙيون ڪميون ۽ کوٽون رهجي ويون آهن. ان تي راءِ نقاد ۽ پڙهندڙ ئي قائم ڪري سگهن ٿا. مون هن ڪتاب ۾ سڪو سنڌو ڪنارا رنا ۽ مٽي جا مور ماڻهو ۾ آيل سون سريکين عورتن جا لازوال ڪردار شامل نه ڪيا آهن. مون پنهنجي حصي جو ڪم ڪرڻ جي هڪڙي ننڍڙي ڪوشش ڪئي آهي. جنهن ۾ متڀيد کان پاسو ڪيو اٿم. ان ڪوشش دوران ڪتاب ۾ آيل مواد غلام شبير لغاري ڪمپوز ڪيو ۽ پروف منور علي راهوڪڙو چيڪ ڪيا. ٿورائتو آهيان ادي گلشن لغاري جو جنهن مهاڳ لکيو، ٻه اکر مانواري دوست ايوب کوسو لکيا، الهبچايو راهوڪڙو، غلام شبير لغاري، محب ڀيل ، ڀارومل امراڻي، شهاب نهڙيو، نصرالله جروار، سيد جڙيل شاھ بخاري ڪتاب بابت ويچار لکيا آهن. آئون سندن ٿورائتو آهيان.
ادب جو شاگرد
عثمان راهوڪڙو
ٽنڊوباگو اصل ڳوٺ متو راهوڪڙو
0331 3834738
0346 3397779