مُحبّت قيد ڪِيو آھي ته پو آزاد ٿيو آھيان،
جُدائيءَ جي تباھيءَ مان جُڙي آباد ٿيو آھيان۔
ڪري غلطيون سِکيو آھيان، ڪِري آئون اُٿيو آھيان،
وڏيون مارون مٺا! کائي اچي اُستاد ٿيو آھيان۔
مُھين جو مان دڙو آھيان، ڊھي پو ڀي کڙو آھيان،
وڏا ماڻھو ڏسڻ آيا، جڏھن برباد ٿيو آھيان۔
ڌِڪاريو آ ويو مون کي ته ويجھو ٿي ويو آھيان،
وِساريو آ ويو مون کي ته ڏاڍو ياد ٿيو آھيان۔
گھڻو ڪجهه ڪين ھو جڏھين، تڏھن مان خوش ھيس ڏاڍو،
جڏھن سڀڪجهه مليو آھي ته پو ناشاد ٿيو آھيان۔