سالُ نئون آ، حالُ پُراڻو،
جاري آهه زوال پراڻو.
ساڳي بُک ۽ بدحالي آ،
ديس سڄي جي اک آلي آ،
هٿيارن جا وات کلن ٿا،
ماڻهو سڀ خاموش رهن ٿا،
"ٺا، ٺا، ٺا" آواز اچن ٿا،
روز ڪئين انسان مرن ٿا،
ڪير بچي ٿو، ڪير مري ٿو،
ليڊر ڪوئي ڪين ڏسي ٿو،
هُو بس پنهنجو پيٽُ ڀري ٿو،
مال لُٽي ٿو، عيش ڪري ٿو.
ڪين اجهو آ، ڪين لٽو آ،
ڪين بُکايل لاءِ اٽو آ،
پو به چوي ٿو اڄ جو حاڪم،
آهه جمهوريت پنهنجي قائم.
ڪهڙي هيءَ جمهوريت آهي!
ڪهڙي هيءَ سياست آهي!
پنهنجو آهه سوالُ پُراڻو.
سالُ نئون آ، حال پُراڻو،
جاري آهه زوال پُراڻو آ.