هو مون ڀي هڪڙو پيار ڪيو، ۽ پيار به ڪو اهڙو تهڙو!
ها منهنجو ڀي ڪو يار هيو ۽ يار به ڪو اهڙو تهڙو!
ڇا رُوپ هُيس، ڇا رنگ هيس، ڇا واسُ هيس، ڇا انگ هُيس!
هُو شخص به ڪو گلزار هو ۽ گلزار به ڪو اهڙو تهڙو!
مون عشق- نشي ۾ ڪين ڏٺو، ۽ يار سندي هان پار پُڳو،
درياهه به تارئون تار هيو ۽ تار به ڪو اهڙو تهڙو!
مضبوط عمارت جيئن هئي، هيءَ پنهنجي محبت اوءِ مٺي!
بس شڪ جو ان ۾ ڏار پيو ۽ ڏار به ڪو اهڙو تهڙو!
مان ويريءَ جو ڪو وارُ سَهي، ها ڪين پَيس ڪڏهين به ڊَهي،
پر يار ڪيو ڪو وار هيو ۽ وار به ڪو اهڙو تهڙو!
مون چاهيو دنيا ۾ رهندي دنيا جو حِصّو ڪين ٿجي،
پر دنيا ڪوئي ڄارُ هيو ۽ ڄارُ به ڪو اهڙو تهڙو!