اڃا ته ابتدا آ، انتها به ڏِسڻي آ،
هيءَ جان جسم کان ٿيندي جُدا به ڏِسڻي آ.
اڃا ته هِجر جي مون کي هوا به ڏسڻي آ،
حيات موت جيان تو سوا به ڏِسڻي آ.
فنا به منهنجي او پيارا! نشو نما آهي،
فنا کان پوءِ ئي مون کي بقا به ڏِسڻي آ.
مرڻ کان پوءِ وڃي ٿوهي آدمي ڪا ڏي؟
مرڻ کان پوءِ ئي هيءَ ماجرا به ِڏسڻي آ.
گذاريان ٿو گناهن سندا هي ڏينهن غضب،
مڃان ٿو مون کي مٺي! پو سزا به ڏِسڻي آ.