هيءَ حُسن جي حقيقت، ڪو خواب ٿي سگهي ٿي،
ناياب ٿي سگهي ٿي، ڪمياب ٿي سگهي ٿي.
هـُو حُسن جيڪڏهن اڄ، جلوو پَسائي پنهنجو،
خاموش پو مُحبّت، بيتاب ٿي سگهي ٿي.
پاڻي ڪو پيار جو جي، پيارا! هتي به پهچي،
صحرا جيان ھيءَ دلڙي، سيراب ٿي سگهي ٿي.
عاشق ٻُڏي ئي ويندا، گهر گهاٽ ڀي گهڻا ئي،
هيءَ سُونهن تنهنجي سهڻي، سيلاب ٿي سگهي ٿي.
اونداهه رات جي ۾، ۽ پنڌ پانهنجي ۾،
هيءَ شاعري اسان جي، مهتاب ٿي سگهي ٿي.