جُدا رهي تون پرينءَ کان پنهنجي رهي نه سگهندين، چيو هيو مون،
فراق جو درد موت جهڙو، سهي نه سگهندين، چيو هيو مون.
چيو هيو مون ته لُڙڪ منهنجا! ڀلي پيو وهه، اڃا گهڻو وهه!
ڪڏهن ته اهڙو به وقت ايندو، وهي نه سگهندين، چيو هيو مون.
جنون ۾ پاڻ کي او جاني! صفا گهڻو ڀي نه ڊاهجان تون،
گهڻو ڊهي وئين اگر ته پو تون ٺهي نه سگهندين، چيو هيو مون.
غُرور ۽ تون گهُمنڊ جي چوٽ تي صفا جيڪڏهن چڙهي وئين،
ته پوءِ سجدي جي لاءِ سائين! لهي نه سگهندين، چيو هيو مون.