مڪالمو
شاعريءَ مون کي چيو،
"جيترو تون ٿو رُلين دنيا جي ڌنڌن جي پُٺيان،
ايترو منھنجي پٺيان جي تون رُلين،
ايترا تو کي ڏيان مان سُکّ سُهڻا!
جيترا تون ڪين سوچي ٿو سگهين،
ايترن شعرن جي گُلڙن جي ڏيان خوشبوءِ توکي،
جيترا تون ڪين پوکي ٿو سگهين.
ڏاڻ ايڏا ڏات جا توکي ڏيان،
جيترا تون ڪين ميڙي ٿو سگهين.
آءُ مون ڏي!
آنءُ آهيان بس رڳو تنهنجي بقا،
ٻيو ته سڀ ڪجهه آ فنا،
سڀ فنا ................
سڀ فنا .................