تون جو ڦولار پويان ڦٽين ٿي پرهه!
روپ ڪيڏو نه پيارو وٺين ٿي پرهه!
گيڙو ڳلڙن پٺيان رات چوٽي جيان،
مون کي جانان جي آسيس ڏين ٿي پرهه!
توکي ڏسندي ڏهاڙي اکيون ٿيون ٺرن،
يار جي گھر مٿان جو ڦُٽين ٿي پرهه!
مُرڪ، شبنم، مهڪ خوبصورت مگر،
تون صبا کان به مون کي وڻين ٿي پرهه!
رات جي سانت ۾ درد ڀي ها سُتل،
ڇو اونداهي جو پردو کڻين ٿي پرهه!
ڪو امن آجپي جو به آڻج صُبوح،
روز رت ساڻ رڱجي پُڄين ٿي پرهه!