سنڌ تنهنجا ڇا الم لکان،
صبح شام ويٺو غم لکان.
دوست تنهنجا ڇا ستم لکان،
هر ستم کي ٿو ڪرم لکان.
سنڌ جون ڀنل اکيون ڏسي،
دل چيو کڻي قلم لکان.
مون تي قوم جو به فرض آ،
صرف توتي ڇو صنم لکان.
گيت وايون بيت هائڪا،
۽ غزل مان دم بدم لکان.
هڪ جنم ٻيو جنم ته ڇا،
قوم تي جنم جنم لکان.
شاعري ۾ آ وڌيو ”اداس“،
روشني طرف قدم لکان.