پيار جو ڪو راڳ ڇيڙجي
جڳ ۾ پيار کي پکيڙجي.
ڍير تي ڦاٽل لٽي جيان،
درد ۾ دل ٿي لِويڙجي.
جي سبڻ نٿو پڄي ته پو،
ڪين ڪنهن جو من اُڊيڙجي.
سنڌ جي حقن جي گهر ڪجي،
پنهنجي قوم لاءِ جھيڙجي.
تو سوا مان ان پٿر مثل،
راهه ۾ جو پيو ٿو ٿيڙجي.
خواب آئيني جيان ٽٽا،
ٽڪرو ٽڪرو ڪيئن ميڙجي.
خواب خواب درد گڏ ڪري،
شاعري ۾ ٿو سهيڙجي.
روز غم ”اداس“ جا ڏسي،
روح روز ٿو اکيڙجي.