شاعري

وڻ وڻ منجھان واس

. ھي ڪتاب ڪاڇي (جوھيءَ) جي شاعرن مير محرم لغاري، خادم حسين جسڪاڻي، سڪندر اُداس لُنڊ، زين کوسي ۽ گهايل لغاريءَ جي شاعريءَ جو گڏيل مجموعو آھي. ڪتاب جي سھيڙ گهايل لغاري ۽ زين کوسي ڪئي آھي. علي دوست عاجز لکي ٿو:
”ڪاڇي (جوهي) جي خوبصورت شاعرن جِي شاعريءَ جو هي مجموعو ڏسي، مون جڏهن ان جي ورقن کي وَرائڻ شروع ڪيو، تڏهن منهنجي اندر جون سموريون دريون، هڪ هڪ ٿي ڪاڇي ڏانهن کُلڻ لَڳيون، جن مان ڪاڇي جا اُٺا، توڙي اڻ اُٺا واسَ ساهَن کي واسَڻ لڳا- مون خيال ئي خيال ۾، هڪ هڪ نظاري کي، اهڙي ته احترام سان، اکين سان لائي، چپن سان چُميو، جيئن ماڻهو، خانهءِ ڪعبه جي ڪُنڊ ۾ لڳل حجر اَسود کي چُمندا آهن. ڪاڇو به ته ائين ئي، حجر اَسود وانگر کير ٿر جبل جي ڪڇ ۾ رکيل پَٽن، پوٺن، وارِي ۽ ٽاڪرِ وارو علائقو وارِي ۽ ٽاڪرِ وارو آهي!“
Title Cover of book وڻ وڻ منجھان واس

لفظ ڪهاڙا، جملا ڀالا، لهجا مارن ٿا،

لفظ ڪهاڙا، جملا ڀالا، لهجا مارن ٿا،
ماڻهو ڪنهن کي ڇا ماريندو رَوَيا مارن ٿا.

هلندي پڄندي آهر هرڪو گھاو رسائي ٿو،
ڪڏهين ڌاريا ڪڏهين پنهنجا ويجھا مارن ٿا.

تنهنجو مقدر پاڻي کان پوءِ واڻ وٽڻ تائين،
او ڪاڇائڻ! تنهنجا مُڳليءَ دهڪا مارن ٿا.

من مان جيڪر ڪوري ڪڍجي محبوبا جي سار،
سانوڻ رت ۾ جُھڙ ڦُڙ وارا لمحا مارن ٿا.

روز آ ڌرتي، ٻولي، توڙي پاڻيءَ تي يلغار،
سنڌڙي تنهنجي آئيندي جا اُلڪا مارن ٿا.

شاعر بڻجي جڳ ۾ ”محرم“ ڪيڏو ڀوڳيون پيا،
ڪنهن جا نخرا ناز ته ڪنهن جا سُڏڪا مارن ٿا.