نه کيڏو خون جي هولي،
ٻڌايو امن جي ٻولي.
وهي پيا نيڻ ها اُٿلي،
ڏني يادن هئي ڇولي.
اگھاڙو ڪوڙ ٿي پيو آ،
ويو ٿس سچ کسي چولي.
ڏيندي آ روح کي راحت،
امڙ جنهن جي به ڏئي لولي.
پڇيم تنهنجو چڙي هُو ڇو،
سهيلي تنهنجي ساڙولي.
گلن جي آس هئي جنهن ۾،
ڪنڊن سان تنهن ڀري جهولي.
قلم جا ٿي به ڳالهايو،
اتي خاموش ٿي گولي.