سر تي آئي ماڻهو آ، ڇا ڇا ڪندو!
ڌڪ لڳڻ تي وڻ ڀي آ واڪا ڪندو.
ظاهري تنهنجو پرين مونسان ملڻ،
زلزلا ذهنن اندر برپا ڪندو.
مانُ جيئرن کي ڏيڻ، اڳ رسم هئي،
هاڻ ورسين تي وتي وهوا ڪندو.
اچُ خدا جيئن تون متان وسري وڃين،
آسري ۾ ڪيسين ڪو سجدا ڪندو.
تنهنجون تنقيدون بنا اصلاح جي،
توکي تنهنجو هي عمل رُسوا ڪندو.
سنڌ جو پاڻي کسڻ وارا، خدا،
تنهنجي گھر جو مٽ شل ڀورا ڪندو!
مان ته ”خادم“ هان وفا جو پيشوا
ڇا؟عمر ڀر هُو پيو ڌوڪا ڪندو.