جيت تي مُرڪي، ۽ سڏڪي هار تي،
ضبط ناهي من اندر جي ٻار تي.
نفرتن جو ڪو به ويري ڪونه آ،
آڱريون ساريون کڄن ٿيون پيار تي.
اُٺ ٿي ڦيرا ڏنا چوڦير ها،
ساٿ لوٽين جو ڏٺوسين نار تي.
ڪجهه انائن ۽ روين جي سبب،
دوستيون اڄ ڪلهه ٽنگيل هن دار تي.
ڳوٺ ۾ خوشبوءِ ويئي ڦهلجي،
هُن وڌو چولو سُڪڻ لئه تار تي.
گھر جي ڀاتين سان چڙين هر ڳالهه تي،
چِڙ نه ايندي ٿئي غلامي گار تي.