وقت جو انتظار ٿا ڪريون،
نيڻ هي اشڪبار ٿا ڪريون.
هي حياتي حسين ٿي پئي آ،
عشق پروردگار ٿا ڪريون.
سونهن مدهوش ٿي ڪري تڏهين،
پاڻ کي بي قرار ٿا ڪريون.
تون رڳو اچ پرين اسان جي تر،
رُت خزان کي بهار ٿا ڪريون.
پنهنجي مقدر کي ئي ڇرو لڳندو،
رهزنن کي ڌنار ٿا ڪريون.
ڳل ڇهڻ جي خطا تي”گهايل“،
معذرت بار بار ٿا ڪريون.