سنڌ جيجل جي گھيڙن گھٽن تي لکان،
۽ مان جوهي جي ٿڌڙن مٽن تي لکان.
سونهن تنهنجي کي ڳائي وڄائي ويا،
سنڌ تنهنجي مان راڳين ڀٽن تي لکان.
صرف محبوب جي سونهن تي ڇو لکان،
ڇو رڳو هن جي زلفن لٽن تي لکان.
اڄ لکان ڪو غزل پيار ۽ امن تي،
روز ٿو هونءَ ته جھيڙن جھٽن تي لکان.
ٿي حياتيون کسي بک بيماري جتي،
ڪاڇي ۽ ٿر جي مان تن پٽن تي لکان.
اڄ سڀاڻي ڪندي زندگي گذري وئي،
دلربا ڪهڙو تنهنجي وچن تي لکان.
دل چيو آ کڻي مان قلم اي”اداس“،
قوم جي درد پيڙا ڦٽن تي لکان.