جي هلبو فاصلا ڪٽبا،
جي ويهبو حوصلا گھٽبا.
اسان کان پو به ڦل ڏيندا،
ڪي اهڙا خواب هت ڇٽبا.
نه هُم سوچيو ته گل ڇُهندي،
ڪنڊن ۾ هٿ به ڪو ڦٽبا.
هئي سڌ وقت مٽبو آ،
نه هئي سڌ ماڻهون ڀي مٽبا.
گلن کي چئو ٽڙڻ ڇڏين،
اگر ٽڙندا ته پيا پٽبا.
سدا ڌرتي جي دشمن تي،
هي شهپر ٻئي پيا وٽبا.