سونهن ڪيڏو سرور آندو آ،
عشق مون ۾ شعور آندو آ.
هي انا جي تباهه ڪاري جو،
الفتن ۾ فتور آندو آ.
دلبري ڪانه ٿي ملي ڪٿ ڀي،
من ۾ ماڻهن ڪلور آندو آ.
مون خدا کي ڏٺو آ بندي ۾،
نينهن نيڻن ۾ نور آندو آ.
احمقن پيار کان ڪري نفرت،
زندگين ۾ نٿور آندو آ.
سونهن! پائي سگهيس نه مان توکي،
پر اثر تو ضرور آندو آ.
زلف آرس ڀڃين ٿا ”گهايل“،
حسن ڪيڏو غرور آندو آ.