شاعري

وڻ وڻ منجھان واس

. ھي ڪتاب ڪاڇي (جوھيءَ) جي شاعرن مير محرم لغاري، خادم حسين جسڪاڻي، سڪندر اُداس لُنڊ، زين کوسي ۽ گهايل لغاريءَ جي شاعريءَ جو گڏيل مجموعو آھي. ڪتاب جي سھيڙ گهايل لغاري ۽ زين کوسي ڪئي آھي. علي دوست عاجز لکي ٿو:
”ڪاڇي (جوهي) جي خوبصورت شاعرن جِي شاعريءَ جو هي مجموعو ڏسي، مون جڏهن ان جي ورقن کي وَرائڻ شروع ڪيو، تڏهن منهنجي اندر جون سموريون دريون، هڪ هڪ ٿي ڪاڇي ڏانهن کُلڻ لَڳيون، جن مان ڪاڇي جا اُٺا، توڙي اڻ اُٺا واسَ ساهَن کي واسَڻ لڳا- مون خيال ئي خيال ۾، هڪ هڪ نظاري کي، اهڙي ته احترام سان، اکين سان لائي، چپن سان چُميو، جيئن ماڻهو، خانهءِ ڪعبه جي ڪُنڊ ۾ لڳل حجر اَسود کي چُمندا آهن. ڪاڇو به ته ائين ئي، حجر اَسود وانگر کير ٿر جبل جي ڪڇ ۾ رکيل پَٽن، پوٺن، وارِي ۽ ٽاڪرِ وارو علائقو وارِي ۽ ٽاڪرِ وارو آهي!“
Title Cover of book وڻ وڻ منجھان واس

نفرت جو ذهنن جي اندر ڄارو ٿي ويو آ،

نفرت جو ذهنن جي اندر ڄارو ٿي ويو آ،
تن جو اُجرو من جو ڪيڏو ڪارو ٿي ويو آ.

بابو چئي ٿو، شعر لکين ٿو، ڪجهه احساس اٿئي؟
گھر جي ڇت جو ڇيتون ڇيتون گارو ٿي ويو آ.

لوڪ ٻڏي ٿو، ٻوڏ اچڻ سان، ڳالهه هي مڃبي پر،
دادو مورو پل جو منظر پيارو ٿي ويو آ.

ڪارو ٻڌجي ڪمري سان جي، رنگ ڏيکاريندو؟
سمنڊ ڪناري رهندڙ ماڻهو کارو ٿي ويو آ.

ڏاهر بڻجي ڏيهه سمورو هاڻ اٿڻ گھرجي،
ڌرتيءَ تي ابنِ قاسم جو مارو ٿي ويو آ.

رولاڪين ڀي رنگ آ لاتو، يار مبارڪ ڏيو،
هي رولاڪ به ڪنهنجي اک جو تارو ٿي ويو آ.