ڪکائون گھر هوا سان وير، سياڻو ٿي!
ڪنول جذبا ۽ ڄر تي پير، سياڻو ٿي!
هي ڌڻڪا، ڪيئن نڌڻڪا ٿيا، خبر ناهي!
هتي پنهنجن ۾ ٿئي ڪي غير، سياڻو ٿي!
مِٺي لهجي جي پٺيان، ٽُوهن جي واڙي،
رکين ٿو من ۾ ايڏي مير، سياڻو ٿي!
اڄوڪي ميل کانپوءِ، بس جُدائي آ،
سڀاڻي يار جيئندو ڪير، سياڻو ٿي!
پياڪن کي چُڪي پياريو هليا ويندا،
هيراڪن جي نه ڀڃ تون هير، سياڻو ٿي!