سَندَنِ آلا ڪَپِڙا، اَسانجوُن نِگاهوُن،
رِهاڻِيوُن ٻِنھيِ جوُن، ڀَلا ڇو ڦِٽايوُن !
ڪري بَندِ ڳِڙکيِ، لِياڪا بِہ پائِن،
اِنھَنِ ئي اَدائُن سان ماري وِڌائون !
خوشيءَ مؤجَ وارو نَظارو ھو چؤڌَر
اَچانَڪ ڇو بَدليون فِضا ۾ هَوائون !
رُڳو پَدُ ۽ ناڻو ئي ماڻَڻُ ٿا چاھِن ،
ڏِٺيُونسيِن اَسان ڀيِ اُنھن جوُن لُچايون !
ھَٿَن ۾ڏَئيِ ھَٿ ھَليا پئي اَسان سان
اُمالڪ وَڏو ايڏو دوکو ڏِنائون !
ڇَڏي راندِ اَڌَ ۾، ڀَڄي وِيا هوُ ٽَل سان
سَدا يادِ رَهَندِيوُن اُنھن جوُن گِدائوُن !
شِڪايَتَ اَسانجي رُڳو بَس اِھائي
ٻُڌائِن ھا جيڪَرِ، ڪَمي ڪا ڏِٺائوُن !
ڀَلي ڪوشِشوُن ڪَنِ پَري ٿيِ رَهَڻَ جوُن،
ڀـُلائي نَہ سَگهَندا ’بندا‘ ويجهڙايوُن !