شاعري

پنھنجا پاڇا

ھن مجموعي ۾ روُمانوي عنصر گهٽ مِلي ٿو پر زندگيءَ جي تلخ حقيقتن سان وابستگي ۽ طنز ڪلاميءَ جا جهَجها مثال مِلن ٿا. طنز جو فنڪارانہ استعمال ئي کيس اَھميت بخشي ٿو. طنز جو استعمال اڪثر ساھتيہ جي مُختلف وِڌائُن –شاعري، ڪھاڻي، اُپنياس، ناٽڪ نويسيءَ کان سواءِ چِترڪاري، اَداڪاري، نقل بازي (Mimicry) ۾ بہ ملي ٿو. طنز تِکي ۽ چُڀندڙ بہ ٿي سَگهي ٿي ۽ نامعلوم اَلبت اَڻلکي بہ. ڀڳوان ٻاٻاڻي صرف عشق و محبت جا ترانا گنگنائڻ جي بجاءِ زندگيءَ جي تلخ حقيقتن جا عڪس پيش ڪرڻ جي پَھل ڪري ٿو.

Title Cover of book پنھنجا پاڇا

ايتِرو بي ڊَپو مان رَھان زِندَگيِ

ايتِرو بي ڊَپو مان رَھان زِندَگيِ
مؤتَ سان پائي ڀاڪُر مِلان زِندَگيِ

سوُرَ ڏُکَ جو سَبَبُ مان ٿِيان ڪنھنجي لءِ
ماجَرا ڪا نَہ اَھڙي ڏِجان زِندَگيِ

ٿيِ فِضا صافُ آ ۽ صِحَت بخش پِڻ
لاڪ ڊائن جو سُکَ پيووَٺان زِندَگي

غورَ سان جي ڏِٺُم آسماْن آشڪار
پيو ھَوا کي بِہ ظاھِر ڏِسان زِندَگيِ

بَندِ مَندَرَ ۽ مَسجِد ٿِيَن ڀَل تہ ڇا
فَردَ ھَر ۾ ٿو ڀڳون پَسان زِندَگيِ

بَندِ ڌَنڌا ٿِيا ، آ نہ ڪو اِڪتسابُ
ديشُ خوشحال پر ٿوگهُران زِندَگيِ

شَل وَبا جو تَہ بَکُ صرف سي ئي ٿِيَن
ٿو دُعا ليِڊَرَن لءِ گهُران زِندَگيِ

پيٽُ پالَڻَ جي ڪَمَ ۾ ئي اُلجهيلُ ’بَندا‘
چنڊ تي روز ڪئن مان وڃان زندگي


اِڪتِسابُ = آمدني، ڪمائي