سُٺو دؤر ايندو اِھو سَڀُ چَوَن ٿا
مِڙيئي تَہ مَنصوبا اِنَ لءِ ٺَھَن ٿا
تَصَوُّرَ ۾ مَنظَرَ سُھانا بَکَن ٿا
اَکيُن ۾ غريبَنِ جي سُپِنا تَرن ٿا
سَڀِن لءِ مَڪاْن، نوڪري، ڌنڌو ھوندو
گُماْن، وَھَمَ، ڪيڏا اَجايا رَکن ٿا
حڪومَت ڪري ڪوششوُن ڪيڏيون ٿي
مگر لوڪَ ڇا ڪُجهُہ اُنھن جي ٻُڌن ٿا ؟
گُذَر ۽ بَسَر لءِ جي نِڪتا ھا گهر مان
کڻي لاشُ پَنھنجو ڪُلھن تي وَرَن ٿا
مزي ۾ ڀلاوڻا ۽ واپاري آھن
اُپائن جي اَنُ، سي تہ بُک ۾ مَرن ٿا
زماني ۾ ھڪ اَڌُ ئي نالو ڪڍائي
ڀَلي روزُ’بَندا‘ لَکين ھِتِ ڄَمَن ٿا