ھِت ضرورَت آ صرف عِلمِيَتَ جي
گهُرجَ ڪائي نَہ آھِہ پارتَ جي
ڪا بہ پرواہ نہ آھِہ ھاڃيءَ جي
آ اَگر ڳالھہ بَس تَہ غيرَتَ جي
ٿي عَداوَت ئي جهلڪي تو ۾ سَدا
ڇو ڪَرين ٿو نہ باتِ اُلفَتَ جي
پيرويِ دُشمَنن جي ڇو ڪَريِن ٿو
روٽي کائيِن اَگر ٿو ڀارت جي
جِئَن ھَلئين توُن اُئين ئي مان بہ ھَليُس
ڳالھہ ڪَھِڙي آ اِنَ ۾ حيرَت جي
ٿو وَڏائيءَ ۾ ڪَنھِنکي ڪُجهُہ بہ چَويِن،
ڪَر تَہ ڪا ڳالھہ ڪُجهہ فَضيِلتَ جي
مُنھجو دَرُ تُنھنجي لءِ کُليَلُ آ ’بندا‘
ڪا ضروُرت نَہ آ اِجازَتَ جي