تَھـذيِـب ۽ ثَـقـافَت کان دوُر ٿـي وِيو
ناڻو ڪَٺو ڪَرڻ ۾ مَخموُر ٿي وِيو !
پَنھِنجي اَٿَس زَميِنَ، نَہ پَنھِنجي اَٿَس زُبانْ
ھوُ ڇـا تـي ايڏو آھي مَغرور ٿي وِيو!
پَھُچي جِتي بِہ، دَرَ ۽ دَريوُن بَند ٿيِ وَڃَن
اَھِڙو تَہ آ دُنيا ۾ مَشھوُر ٿـيِ وِيـو!
’ساراهہ مان ٿو تُنھِنجي ڪيان، توُن بِہ مُنھِنجي ڪَرِ‘
آھي جَھانَ جو اَڄ دستوُر ٿـي وِيو!
ڪَھِڙي حَوالـي ذِڪرُ ٿِيو، سُـڌِ نَہ سـا اَٿَس
نـالو پَـڙهي اَخبار ۾ مَـسروُرُ ٿي وِيو!
اُڀريو تَہ ھو اَچانڪ چِمڪاٽُ ڪو کڻي
پَھُتو مگر نَہ چوٽَ تي، ڪافوُر ٿي وِيو !
دَڙڪا، دَٻوُن سَڀِن جا چُپچاپ ٿو سَھي
’بندو‘ بہ ڏس تَہ ڪيڏو مَجبوُرُ ٿي وِيو
مخموُر = مدھوش، مست، متوالو
مَسروُرُ= خوش، پرسن، سَرھو