نورالدين ڊرائيور
”اسان پڇيس نورالدين تون آرميءَ ۾ به هئين ڇا؟“
”نه نه آئون ته شهري ماڻهو هوس. هڪ ڏينهن جاپاني فوج ڳوٺ ۾ آئي جيڪي به مرد هئا تن کي بندوقن جي زور تي برما وٺي هليا ته هلي انگريزن جي فوج خلاف وڙهو.“
هو پنهنجون خبرون به ڪندو هليو ته ڊرائيونگ به ڪندو رهيو. جوهور رياست ۾ ڪافي وقت کان گهڙي چڪا هئا سين. جو ملاڪا رياست ته تمام ننڍي آهي ۽ جلد ئي ختم ٿي چڪي هئي. جوهور رياست اتر ۾ ملاڪا ۽ بهانگ رياست کان شروع ٿئي ٿي ۽ هيٺ ڏکڻ ۾ سنگاپور ٻيٽ سان پل ذريعي ڳنڍيل آهي. ايڏي وڏي رياست ته نه آهي، پر ته به ملاڪا، نگيري، سيمبيلان، سيلينگر، پيرلس، ڪيڊاح ۽ پنانگ، رياستن کان وڏي آهي. پکيڙ ۾ ست هزار ٽي سؤ کن چورس ميل ٿيندي. سنڌ جو صوبو پکيڙ ۾ جوهور رياست کان ستوڻو وڏو آهي.جوهور شهر جي آدم شماري سورنهن لک آهي. ۽ سنڌ جيتوڻيڪ جوهور رياست جهڙو سرسبز ناهي، پر آدمشماريءَ جي لحاظ سان جوهور جي آدمشماري کان تيرهن دفعا وڌيڪ آهي_ يعني اٽڪل ڪروڙ کن آدم آهي.
جوهور رياست جو پهريون وڏو شهر ”موئر“ ٿپڻ بعد ڊرائيور نورالدين کي چيو سين ته گهران بنا نيرن پاڻيءَ جي نڪتا آهيون. مانيءَ لاءِ ڪنهن هنڌ ضرور ترسجانءِ.