هيئر ڪٽ يا شيو
پيپلس پارڪ Peoples Park ۾ پهرين ته اسان وڃي ماني کاڌي پوءِ آصف ٽئاليٽ ۾ گهڙڻ جي في ڏهه سينٽ در تي ويٺل پوڙهي چينيءَ کي ڏيئي اندر اسهيو ۽ آئون اهو اڌ ڪلاڪ کن پاس ڪرڻ لاءِ هڪ باربر شاپ ۾ هليو آيس؛ ان لاءِ نه ته ڪو منهنجي گنج تي رهيل چند وارن کي استري يا ڪٽائيءَ جي سخت ضرورت هئي، پر بس اهو ئي هڪ هنڌ بهتر لڳو جتي اکيون پوري نرم ڪرسيءَ تي ويهي ٿوري دير ٿڪ ڀڃي سگهيس ٿي، ڇو جو اڃا تائين رڳو هل هلان ۾ هئا سين. مئڪڊونالڊ دڪان / هوٽل ۾ به ويهڻ جي جاءِ نه ملڻ ڪري ماني بيهي کاڌي هئيسين .
جنهن حجام جي دڪان ۾ آئون گهڙيس اهو آهي ته ڪافي سالن کان ۽ پهرين به گهڻو ڪري ان ۾ اچڻ ٿيو آهي، پر هن دفعي اندر گهڙي ڏٺم ته دڪان جي مالڪ _ يا مالڪڻ هن کي وڌيڪ سهڻو بنائڻ لاءِ سڄي دڪان کي ڀت کان ڀت تائين غاليچن سان ڀري ڇڏيو آهي. ايئرڪنڊيشنڊ ته اڳهين هئو، پر هاڻ وري چوڌاري سهڻا پردا ۽ ٽنٽيڊ شيشا هڻائي ايئرڪنڊيشن جي ٿڌ برقرار رکڻ جو جوڳو بندو بست ڪيو اٿس ۽ سڀني گراهڪن کي هڪ قطار ۾ ڪرسين تي ويهارڻ بدران ننڍڙين ڀتين وارا ننڍڙا ڪمرا (Cubicles ) ٺهرائي ڇڏيا آهن، جيئن انهن ۾ هرهڪ الڳ سانتيڪو ويهي وار ٺهرائي يا شيو شيمپو ڪرائي. وار ٺاهڻ لاءِ حجامن بدران ”حجام ڇوڪريون“ ۽ تمام سهڻيون ۽ نوجوان ڇوڪريون رکيون اٿس _ يعني پنهنجي پر ۾ دڪان جو معيار هيٺين ماڙ تي ٺهيل ٻين حجامڪن دڪانن کان بلند ڪيو اٿس _ ۽ هاڻ وار ٺهرائڻ جي في به گهڻي ٿي ته ٽپ به، بحرحال اهو احساس اندر گهڙڻ بعد ٿيو. ”ڦاٿو ته ڦٿڪڻ ڪهڙو“ چواڻيءَ تي عمل ڪري دخل تي ويٺل عورت جي اشاري سان ساڄي پاسي واري هڪ خالي ڪيو بيڪل ۾ وڃي ويٺس سندس ڀر ۾ ويٺل ٻن ٽن چيني حجام ڇوڪرين مان هڪ کي مون ڏي موڪليائين، جنهن نيلان جو اڇو ترڪڻو ڪپڙو منهنجي ڳچيءَ جي چوڌاري ويڙهي ڪلهن تي (منهنجن ڪلهن تي) هٿ رکي پڇيو؛ ”وار ٺهرائڻا آهن ياشيوِ.“
ايتري ۾ ٻاهرين هڪ چيني هوٽل جو بيرو سندس اڳ ڏنل آرڊر موجب هن لاءِ مانيءَ جو پيالو ۽ کائڻ لاءِ ٻه تيليون (Chop Stics ) کڻي اندر گهڙيو. هن کانئس ماني ورتي ۽ مونکان کائڻ جي اجازت وٺي منهنجي اڳيان پلاسٽڪ جي صندليءَ تي ٿي ويٺي. اهڙيءَ طرح مون کي سندس پڇيل ڏکيو سوال سارڻ جو موقعو ملي ويو ته مون کي واقعي ڇاڪرائڻو آهي. شيو يا هيئر ڪٽ!يا ڪي ڪجهه ٻيو. شيو جي بنهه ضرورت ان ڪري ڪانه هئي جو تازو صبح جو اڃان ڪئي هيم ۽ ساڳيءَ ريت هيئرڪٽ جي به ڪا اهڙي ضرورت نه هئي _ جو ايترن ٿورن وارن جي ايتري گهٽ وقفي بعد ڳوٺ جي بچل حجام کان پنج روپيا ڏئي هيئر ڪٽ ته ڪرائي سگهجي ٿي، پر ولايت ۾ فارين ايڪسچينج ۾ پئسا ڏئي، اهڙن وارن پٺيان انويسٽ مينٽ ڪرڻ اجايو ڪم هو _ جيڪي حجامت کان اڳ به ڪٽيل لڳي رهيا هئا. بحرحال شيو کان هيئرڪٽ ڪرائڻ جو فيصلو هن وقت مناسب لڳو.