الطاف شيخ ڪارنر

سنگاپور ويندي ويندي

الطاف شيخ جو لکيل هي سفرنامو ”سنگاپور ويندي ويندي“ سنگاپور بابت هڪ ڊائريڪٽري جي حيثيت رکي ٿو۔ جنهن ۾ سنگاپور جي رستن کانوٺي روڊن، دڪانن، اتان جي ماڻهن، رهني ڪهڻي سميت هر شيء جي ڄاڻ ڏنل آهي۔ ڪتاب جو مهاڳ محترم عنايت بلوچ لکيو آهي ۽ هي سفرنامو ملائيشيا کان سنگاپور روڊ رستي ويندي لکيل آهي۔
  • 4.5/5.0
  • 3922
  • 1055
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • الطاف شيخ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book سنگاپور ويندي ويندي

سينتوسا ٻيٽ گهمڻ

سينتوسا ٻيٽ ۽ سنگاپور جي وچ ۾ اڌ ڪلو ميٽر کن جو سامونڊي مفاصلو آهي ۽ فيري، ٻيڙي، لانچ ۽ ڪيبل ڪار ذريعي اتي ويهي وڃي سگهجي ٿو. سينتو ملئي لفظ آهي، جنهن جي معنيٰ آهي ”سڪون“ يعني آرام ۽ سڪون جو ٻيٽ. هونءَ ته هن ٻه ميل کن ڊگهي ۽ ميل کن ويڪري ٻيٽ جي ڪا به اهميت نه هئڻ کپي _ خاص ڪري هن علائقي ۾ جتي ميلن تائين ان کان به ننڍا وڏا هزارين ٻيٽ انڊونيشيا، ملائيشيا، ۽ فلپائين تائين پکڙيا پيا آهن. پر سنگاپور وارن گهمڻ لاءِ آيل ٽوئرسٽن ۽سياحن جي وندر لاءِ هن ٻيٽ تي پڻ ڪجهه شيون ٺاهي ڇڏيون آهن، جيئن هو پنهنجي وطن وڃي ڪجهه ته پنهنجي دوستن يارن کي چئي سگهن ته اسان هي به ڏٺو هو به ڏٺو. هر شيءِ وانگر هن ٻيٽ تي گهمڻ جي به ڪافي ٽڪيٽ رکيل آهي.۽ آيل مسافرن مان هن ملڪ جي خوب ڪمائي ٿئي ٿي.ان کان علاوه ٻيٽ تي پهچڻ لاءِ ٽئڪسيءَ جو ڪرايو يا ڪيبل تار جي ٽڪيٽ تي خرچ ڌار ته هوٽل ۾ کائڻ پيئڻ تي ڌار. ڪڏهن ڪڏهن ههڙن ملڪن ۾ پئسي ڪمائڻ جا هي نموناڏسي دل چاهيندي آهي ته اسان جي ملڪ ۾ خبر ناهي ڇاڇا ڏسڻ لاءِ پيو آهي، رڳو ڪنهن نموني سان هر شيءِ ٺاهي، جوڙي، سڌاري صحيح طرح اشتهار بازي ڪئي وڃي ۽ آيل مسافرن جو امن امان جو بندوبست رکيو وڃي (جيڪا ڳالهه سڀ ۾ اهم آهي) ته اسان جو ملڪ ٽوئرسٽ _ انڊسٽريءَ مان ڪافي ڪمائي سگهي ٿو. سينتوسا ٻيٽ تي ننڍن ۽ وڏن جي وندر لاءِ جيڪي شيون آهن. انهن مان هڪ ته مونوريل (Mono _ Rail) آهي. مونوريل عام ريل گاڏيءَ جهڙي ٿئي ٿي. فرق رڳو اهو آهي ته اها ٻن پٽن (Rails) بدران هڪ ئي پٽيءَ تي هلي ٿي. هن ريل ذريعي سڄي سنتوسا ٻيٽ جو سير ڪري سگهجي ٿو. ان کان علاوه هڪ گولف گرائونڊ جيڪو اسان جهڙن غريب ملڪن جي غريب ماڻهن لاءِ گهڻي اهميت نه ٿو رکي، پر يورپ جي ڳتيل ملڪ جي امير ماڻهن لاءِ وڏي عياشي سمجهيو وڃي ٿو ۽ گولف راند کيڏڻ جا شوقين پنهنجن ملڪن ۾ پٽ (زمين) جي کوٽ سبب يا گهڻي سيءَ جي ڪري ڇٻر جي نه ٿيڻ ڪري هن پاسي ڪهيو اچن. ويندي برونائي ملڪ جي آزاديءَ واري موقعي تي جڏهن انگلينڊ جو شهزادو چارلس برونائيءَ ۾ آيو ته پاڻ سان گولف راند جو سامان به کڻي آيو. ڇوته گهڻي بارش ۽ کيڏڻ جي وڏي ميدان جي ڪري هي علائقا تمام گهڻو سرسبز ۽ گولف کيڏڻ جي لائق آهن. ٻارن يا وڏن لاءِ سائيڪلون هلائڻ يا اسڪيٽنگ ڪرڻ لاءِ تمام ڊگها پڪا رستا ٺهيل آهن، جيئن سائيڪلنگ جا شوقين پنهنجو شوق پورو ڪري سگهن. ان کان علاوه چوڌاري سمنڊ جا تانگها ڪنارا هجڻ ڪري ترڻ، ٻيڙي هلائڻ يا سرفنگ جهڙاشوق پورا ڪري سگهجن ٿا. سينتوسا ٻيٽ تي Wax _ Museum ميڻ جا ٺهيل بوتا پڻ رکيل آهن. جيئن لنڊن ۾ميڊم تشو جو عجائب گهر آهي. هي ان جيڏو ته نه آهي، پر مڙئي جن اهو نه ڏٺو هجي اهي هي ڏسي سڌ پوري ڪري سگهن ٿا. منجهس ٻي وڏي لڙائيءَ جون اهم شخصيتون _ خاص ڪري جپاني هوبهو ساڳين شڪلين ۽ قد بت ۾ ميڻ جا ڏيکاريل آهن. 15مئي 1942ع تي انگريزن جپانين جي آڻ مڃي ۽ لکت پڙهت ۾ انگريزن سنگاپور جوٻيٽ جپانين حوالي ڪيو هو. ان معاهدي وقت جيڪي شخصيتون ٻنهي ملڪن جون موجود هيون اهي هو بهو ان ئي حالت _ شڪلين ۽ ڪپڙن ۾ ٽيبل جي چوڌاري ڏيکاريل آهن. ان بعد هيروشيما ۽ ناگاساڪيءَ تي بم ڪرڻ بعد حالتن ٻيو رخ رکيو ۽ هاڻ جپانين کي آڻ مڃڻي پئي ۽ سنگاپور جي ٻيٽ مان هٿ ڪڍڻا پيا. سنگاپور وري واپس ڪرڻ ۽ آڻ مڃڻ جواهو معاهدو 12سيپٽمبر 1945ع ۾ سنگاپور جي سٽي هال ۾ ٿيو. ان وقت جيڪي جپاني يا اميريڪن انگريز انڊين ۽ ملئي موجود هئا، اهي هوبهو انهن شڪلين ۽ ان وقت جي ڪپڙن ۾ ڏيکاريل آهن. ڄڻ سچا پچا ماڻهو هجن ۽ ائين لڳي ٿو ته اڄ اها ئي تاريخ ۽ سال 1945ع هجي. پورا چاليهه سال اڳ جو نظارو اڄ به ڏسي سگهجي ٿو. مونوريل جي چوٿون نمبر اسٽيشن تي اهو ميڻ جو عجائب گهر آهي.۽ اتي ئي جيت جڻين جوگهر World _ Inspectarium آهي جنهن اوسي پاسي جي ايشيائي ۽ ٻين کنڊن جا ڪيترائي قسمن قسمن جا جيت جڻا رکيل آهن.خاص ڪري پوپٽ گڏ ڪندڙن جي شوقينن لاءِ هتي گهڻو ڪجهه آهي.