الطاف شيخ ڪارنر

سنگاپور ويندي ويندي

الطاف شيخ جو لکيل هي سفرنامو ”سنگاپور ويندي ويندي“ سنگاپور بابت هڪ ڊائريڪٽري جي حيثيت رکي ٿو۔ جنهن ۾ سنگاپور جي رستن کانوٺي روڊن، دڪانن، اتان جي ماڻهن، رهني ڪهڻي سميت هر شيء جي ڄاڻ ڏنل آهي۔ ڪتاب جو مهاڳ محترم عنايت بلوچ لکيو آهي ۽ هي سفرنامو ملائيشيا کان سنگاپور روڊ رستي ويندي لکيل آهي۔
  • 4.5/5.0
  • 3922
  • 1055
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • الطاف شيخ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book سنگاپور ويندي ويندي

وڏي پارت پنهنجا لڇڻ آهن

”مڙيئي خير آهي يار. تو جهڙي محنتي ۽ نوجوان انجنيئر کي اهي ڳالهيو هرگز سوچڻ نه کپن. ڏينهن رات محنت ڪري سندس نقص دور ڪري ڇڏجانئس. پوءِ آرام ئي آرام اٿئي.“مون کيس دلداري ڏيندي چيو ”خبر اٿئي انجنيئر جڏهن جونيئر هجي ته هن کي گهڻي کان گهڻو ڪم ڪرڻ کپي، جيئن هڪ ته هر قسم جو ڪم سکي وٺي ۽ ٻيو ته هڏ پورهئي تي هري وڃيس. پوءِ آخر ۾ جهاز جو چيف انجنيئر ٿي جيڪو به جهاز مليو ته مزو آهي _ جيڪڏهن نئون جهاز بنانقص جي مليو ته به آرام جي ننڊ، پر جيڪڏهن پراڻو جهاز گٺل پيٺل مليو ته به هن لاءِ مڙيئي خيرآهي. جو هن کي هر ڪم اچي ٿو. وچ سمنڊ تي اوچتو جهاز بيهي رهيو ته به هن جي دل بهادر آهي جو هر مسئلي کي منهن ڏيڻ سکيو آهي. وچ سمنڊ تي ڪوبه ڪناري جو مستري يا انجنيئر مدد لاءِ نه ايندو. جهاز جي انجنيئرن کي ئي هر خرابي دور ڪرڻي پوي ٿي. ۽ جڏهن ڪنهن به انجنيئر کان انجڻ صحيح نه ٿي ٿئي ته آخر ۾ چيف انجنيئر وٽ پهچن ٿا ته هاڻ ڪم زور آهي، تون سڀ کان پراڻو ۽ وڏو انجنيئر (مستري) آهين مترڪو پانو کڻي هلي انجڻ کي منهن ڏي ته جهاز سامونڊي ڪن مان نڪري، نه ته سڀ ٿا مرون. پوءِ جيڪڏهن چيف انجنيئر جو ننڍي هوندي کان ڪم ٿيل آهي ته ڪتابي علم ۽ تجربي جي آڌار تي وڏي اعتماد ۽ رعب سان اٿي انجڻ جو اهو پرزو ٺاهي عزت ماڻي ٿو ٻي صورت ۾ گلا ڪڍائي ٿو.“منهنجيون اهي ڳالهيون ٻڌي خالد جميل مرڪڻ لڳو. اتي سندس ڀر ۾ ٽي ڄڻا ٻيا به اچي بيٺا جن جو پاڻ تعارف ڪرايائين ته هي به ساڳي جهاز لاءِ آيل آهن. ٻه ڄڻا رحيم يار خان جا هئا ۽ ۽ خلاصي طور جهاز ڀرتي ڪرڻ آيا هئا ۽ هڪ مدراس (هندستان) جو چيف آفيسر هو.
”گوڪل صاحب جا هي جهاز هانگ ڪانگ ۾ رجسٽر ٿيل آهن،“ خالد جميل ٻڌايو ،۽ ”اسٽاف گهڻي ڀاڱي انڊيا، پاڪستان، فلپين، مالديپ، ٻيٽ سريلنڪا ۽ بنگلاديش جو اٿس. “
”هامونکي خبر آهي.“ مون ٻڌايو مانس.
”منهنجا پڻ ٽي چار ڪلاسي دوست ڪافي عرصي کان گوڪل ڪمپنيءَ ۾ آهن ۽ خوش آهن. هڪ ته توهان جي جهاز جي مرمت مٿان سپرنٽينڊنٽ انجنيئر راشد ڪاظمي آهي. جتي به جهاز خراب ٿيندو آهي ته هانگ ڪانگ کان اوڏانهن هوائي جهاز رستي پهچي ويندو آهي، جيئن ان جي مرمت بابت فيصلو ڪري سگهي. ٻيو ڪلاسي قيصر اصغر هانگ ڪانگ آفيس ۾ چيف انجنيئر آهي. ۽ هڪ چيف انجنيئر اڄڪلهه ڏکڻ ڪوريا ۾ آهي، جتي توهان جي شپنگ ڪمپنيءَ جا نوان جهاز ٺهي رهيا آهن ۽ هو انهن جي نظر سانيءَ تي مقرر ٿيل آهي.“
”سائين انهن کي منهنجي پارت ڪرڻ جي ضرورت سمجهو ٿا يا نه؟“جميل چيو.
”جهازن جي نوڪريءَ ۾ ته خبر اٿئي ته وڏي پارت پنهنجا لڇڻ ۽ محنت آهي، ڪو ماڻهو ذاتي زندگيءَ ۾ کڻي دشمن هجي، پر جهاز جي ڊيوٽيءَ ۾ جي هو گهڻو محنتي آهي ته اهو سڀ کان گهڻو پيو وڻندو.“
”واقعي اها ڳالهه ته آهي ۽ اهو ئي سر منهنجو اصول آهي، اميد ته توهان جا دوست جڏهن توهان سان ملندا ته منهنجي ڪم جي ضرور تعريف ڪندا.“ خالد جميل چيو.
”اهائي تو جهڙي سٺي ماڻهوءَ ۽ لائق انجنيئر مان اميد رکي سگهجي ٿي.“ مون کلي کانئس موڪلايو ۽ سڀ الڳ لفٽن ۾ چڙهي پنهنجن ڪمرن وارين ماڙين ڏانهن روانا ٿي ويا.