شاعري

اُڀ هيٺان اُڃارا گيت لُڇن!

”تبسم خواص جو پسنديده ٻالڪ بڻجڻ بدران عوام جو دلپسند دوست بڻجي ويو آهي. توهان ڪشمور کان وٺي ڪيٽي بندر ۽ ريتي کان کيرٿر جي پهاڙي سلسلن تائين جتي به ويندا، اتي خوبصورت آوازن جو روپ وٺي تبسم جي شاعري ماڻهن جي دلين تي راڄ ڪندي نظر ايندي. تبسم لفظن کي معنائن جا انوکا رنگ اوڍائي هڪ پاسي سونهن، ادائن، اوسيئڙي ۽ وڇوڙي جي اڻ مٽ احساسن کي امرتا بخشي آهي ته ٻئي طرف اجتماعي تذليل، قومي غلامي ۽ ان جي نتيجي ۾ پيدا ٿيل بي مقصديت جي منظر ڪشي پڻ اهڙي ته موثر انداز ۾ ڪئي آهي جو هڪ عالم کان وٺي اُميءَ تائين هر شخص آسانيءَ سان سندس اضطراب ۾ ڀاڱي ڀائيوار ٿئي ٿو. هن پنهنجي تخيل کي ڳوڙهن محاورن ۽ ڳجهارتن جو محتاج ڪرڻ بدران عوامي ٻوليءَ جي سلوڻائپ ۾ اوتي پنهنجي آواز کي سرحدن جو قيدي نه بڻايو آهي.“
Title Cover of book اُڀ هيٺان اُڃارا گيت لُڇن!

عشق ڪُرڪيو تبسم ڪفر ٿو ڪرين،

عشق ڪُرڪيو تبسم ڪفر ٿو ڪرين،
سونهن کي سجدو ڇو سربسر ٿو ڪرين؟

هن چيو: ”هڪ عمر آجپي لئه وتئه“
مان چيو: ”سا به تون دربدر ٿو ڪرين.“

چيائين: ”چکيا يا چيئن تي نه چاڙهيو وڃين.“
چيم: ”ڪڏهن ڪل عمر ڪارگر ٿو ڪرين.“

چيائين: ”يوسف! مصر ۾ وڪامي نه پئين.“
چيم: ”ته ٻيو ڇا کپي ديده ور ٿو ڪرين.“

چيائين: ”سرمد جي سرمستين جي چڪي.“
چيم ته: ”مستان کي معتبر ٿو ڪرين.“

چيائين: ”آءٌ توکي ڌرتيءَ جو دولهه ڪيان.“
چيم: ”وطن دوستين کي امر ٿو ڪرين.“

چيائين: ”فرهاد وانگي ٽڪر ٽاڪبا،“
چيم ته، ”جي آهه ۾ تون اثر ٿو ڪرين“

چيائين: ”مجني جي ديوانگيءَ جا مزا.“
چيم: ”چکائج ني ڇو منتظر ٿو ڪرين.“

چيائين: ”تبسم“ تون مئي اڳتي پيئندو نه ڪر.”
چيم ته: ”ڇو مون لئه زمزم زهر ٿو ڪرين.“



* ڳنهڻ : خريد ڪرڻ، * چيئن: ڏاگهه ، آڙهه، * ديده ور : ڏسڻ جي قابل،
* ٽڪر ٽاڪڻ: (محاورو) سخت ڪن ڪرڻ، جبل جهاڳڻ، * چُڪي: ڍُڪ، سُرڪي