دونهاٽيل دونهاٽيل حياتيءَ جون واٽون،
هي سنسان رستن تي وسميل ڏياٽيون.
اوڙي ميت منهنجا اوڙي ميت منهنجا،
نه وڃ تون نه وڃ منهنجو من اُساٽيون.
اداسين پڪاريو کنڊيريو خدارا!
هوليءَ رنگ هوا ۾ شعاعن جون ڇاٽيون.
نه مان تنهنجو راڻو نه منهنجي تون مومل،
نه مان ڪاڪِ ڪوري نه ڪِسنيون تو ڪاٽيون.
سانوڻ رنگ اکين ۾ سکين منجهه سڏڪا،
نه پلرن جو پاڻي نه مَنهَنِ ۾ ماٽيون.
او سنڌ! جندُ منهنجي ڪو نظري ويو توکي،
نه شاديون ڇَننَ ۾ نه پيرن ۾ پاٽيون.
ڪو ساٿي ڪو سرتو سمي کي بيهاري،
ڪو رمتي کي روڪي کڻي کُوهه- کاٽيون.
اڪيلين ڳلين ۾ ازل جون اداسيون،
تنهائي ”تبسم“ ڀرائي ڀنواٽيون.
* ڪسنيون: مقدر ۾ لکيل تڪليفون، * کنڊيريو: پکيڙيو، * ميت: پيارو دوست،
* پاٽ: ٺڪر جو ويڪرو ٿانءَ، جنهن ۾ ڀت وجهبو آهي، يا جنهن ۾ طوهر وقت ٻار کي ويهاريو ويندو آهي.
* رمتو: دڳ ويندڙ، * ڀنواٽيون : ڦيريون، مٿو چڪرائجڻ.