تنهنجا احساس روشنيون آهن،
دل جي درد جون آٿتون آهن.
سوزَ، سِڪ، آڳَ، جاڳَ، تنهائي!
تنهنجيون اڻ کُٽ عنايتون آهن!
سوچَ سُرهاڻ، لوچَ هُٻڪارون،
غونچ سوداءَ، ڦٽَ ڦُليون آهن.
عشق اک ۾ مچِي ڀڀڙ ٿي بکي،
عشق دل ۾ رچي بَٺيون آهن.
جاڏي ”تبسم“ تَڪي ڏسي توکي،
يادون آئينا ٿي پيون آهن.
***