عشق جي آڳ آ- ٻاٽ ۾ ٿي ٻري،
پيار جي ڳالهه آ- پيار ۾ ٿي هلي.
رات ۾ روشني- پرهه تائين پرين،
تاب تنهنجو ڏسي- چنڊ بيٺو چڙي،
ساهه پويون بَچو- حُسنَ هاڻي سَڏيو،
سَنڌُ ثابت نه ڪو روح پيو ٿو رڙهي.
مُرڪندي مُرڪندي- مان روئي ٿو پوان،
پَرچندي پَرچندي- هُو رُسي ٿو پوي.
مان جيئان ٿو جيئان، موت تنهنجي مٿان،
زندگيءَ جون سَٽون- ساهُه پِيو ٿو سَهي.
برهه ڀَڙڪا ٿيا- مَچَ زاهدَ مچيا،
جو ڏڪي سو هَٽي- جو پَچي سو اَچي.