تنهنجين يادگيرين ۾ گُم ٿي وَياسين،
وري رات ڏاڍو گهڻو پي وياسين.
پرين جام پنهنجن هٿن سان پيئاري،
ويهاري، هليو وئين ته ويهجي وياسين.
رکي توسان مٺڙي محبت جو ناتو،
وڏن امتحانن ۾ پئجي وياسين.
اسانجي جسم جا ڳڀا ڪنهن نه ڳولهيا،
وڇوڙي، جي واٽن ۾ وڍجي وياسين.
زماني کي سمجهڻ کانپوءِ يار زاهد،
زماني کي ڏسندا ئي رهجي وياسين.