شاعري

امن جا مسافر

ھي ڪتاب نامياري شاعر ۽ راڳي زاھد شيخ جي غزلن جو مجموعو آھي. امجد دراني مھاڳ ۾ لکي ٿو:
”زاهد شيخ سموريءَ سنڌ جي سچن ۽ بهادر ماڻهن جي اندر ۾ دل وانگر ڌڙڪندڙ شاعر رهيو آهي، هن جا گيت سنڌ جي سريلي راڳي سرمد جي آواز ذريعي سنڌ جي ٻچي ٻچي جي زبان تي سينگاريل آهن. زاهد شيخ پنهنجي سموري شعوري سگهه قوت ۽ عقل پنهنجي اڄ تي خرچ ڪيو آهي ۽ ان جي حل ڪرڻ جي جستجو ۾ قلم جي نوڪ استعمال ڪئي آهي.
  • 4.5/5.0
  • 2794
  • 751
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • زاهد شيخ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book امن جا مسافر

تون اچين ٿي ته منهنجي اڱڻ جي اڳيان- چنڊ تارا به جهومي لهي ٿا اچن،

تون اچين ٿي ته منهنجي اڱڻ جي اڳيان- چنڊ تارا به جهومي لهي ٿا اچن،
تون وڃين ٿي ته منهنجي حياتيءَ منجهان- روشنيءَ جا اجالا هليا ٿا وڃن.

تنهنجي گفتار مان گل ڇڻن ٿا پيا- تنهنجي ڪردار مان ٿيون وفائون بکن،
تنهنجون ساريون ادائون اکين تي رکي- ناز تنهنجا سڀئي ساهه ۾ سانڍجن.

پيار سان روح کي ٿيون ملن راحتون- پيار سان ئي جُڙي ٿيون پن جنتون،
پيار وارا جتي ٿي جُدا ٿا پون- ڪيئي دوزخ اتي ئي ٺهي ٿا پون.

پنهنجي شاهي محل تي رکي پيرڙا- مُنهنجي اُجڙي ويل جهوپڙيءَ ۾ ته ڏس،
تنهنجي يادن جون هڏڪيون ستائن پيون- ۽ ٿڌا ساهڙا تڙپندا ٿا رهن.

گيت سنبري اچن ٿا لکي ٿو وٺان، لوڪ جا لڙڪ زاهد اُگهي ٿو وٺان،
نيڻ پنهنجا ڀلا ڪيئن پرچائجن- نير نيرن مٿان وير جان ٿا وهن.