تنهنجي پيار جو هڪڙو پَلُ،
جيءَ جياپي جو آ جَهلُ.
سونهن ۾ ڪنهن کي زور چوان،
ڪارو تر يا ڳاڙهو ڳلُ.
تنهنجي هڪڙي مرڪ بڻي،
منهنجي هِنيانوَن جو آهي ٻلُ،
هِڪڙي هٿ ۾ تون هٿ ڏي،
ٻي هٿ ۾ آهي. مشعل.
توکي ٽهڪ ڏبا ساجن،
توڙي من آهي گهايل.
پاڳل ماڻهو سمجهي ٿو،
ساري دنيا کي پاڳل.
پاڻ وسارڻ جي چاھين،
پوءِ مسافر مون سان هل.
رس ۾ راند رکي زاهد،
ميلو ڇڏبو يار متل.