عذاب ۾ آ زندگي- مگر نه هانءُ هاربو،
گذارڻو آ هر پهر- ڏکيو سُکيو گذاربو.
جڏهن به دل اداس ٿي- وجود بي حواس ٿي،
سُرور لئه، سُڪون لئه- صنم کي آهي ساربو.
ائين مران ته ڇو مران- مُحبتون ڪندي مران،
پرينءَ تائين آ پهچڻو- ته جيءَ کي جيئاربو.
جڏهن به آ، جتي به آ- جئين به آ، مگر تون آ،
جڏهن تڏهن جتي ڪٿي- ائين پيو پُڪاربو.
اڳيان پُٺيان اُماس آ- حراس ئي حراس آ،
اندر ۾ روز آس جو- ڏيئو زاهد ڪو ٻاربو.