هر دور ۾ اسان تي ڏاڍن جو ڏاڍ ٿيو،
ڪهڙو ڪيوسين ڏوهه ڪنهين ڪو نه آ ڏسيو.
سُڏڪي پئي صدين کان سورن ۾ سِنڌُ آ،
آهيو ڪٿي دنيا جا انسان دوستو.
سنگدل چپن تي مُرڪ هئي گندگيءَ مثل،
مقتول گهڻي دير تائين تڙپندو رهيو.
هُن جي چپن تي فخر جون مرڪون امرهيون،
مقتل ۾ زندگيءَ جو پيغام ڏئي ويو.
ڪي پل گلاب ڏئي ويا ڪي پل عذاب ها،
ماضيءَ جو ڊائريءَ ۾ هر عڪس آ پيو.
منهنجو قلم ٿو روز حقيقت کي ڏي چُميون،
هر گيت ۾ آ ديس جي نئين درد جو قصو.