مٺي کير جهڙو هُيو پيار تنهنجو،
ٿڌيءَ هيرجهڙو هُيو پيار تنهنجو.
ڏٺا منهنجي نيڻن ها جنت جا سپنا،
۽ تعبير جهڙو هُيو پيار تنهنجو.
جڏهن وچ ۾ آيون وڇوڙي جون راتيون،
تڏهن تير جهڙو هُيو پيار تنهنجو.
ڪڏهن تنهنجي مُرڪن ٿي مَرهم لڳائي،
ڪڏهن جهير جهڙو هُيو پيار تنهنجو.
ويو ڪالهه زاهد جي دل کي وڪوڙي،
ڪنهن زنجير جهڙو هُيو پيار تنهنجو.