نظم ڪاندهله قديم جي ياد ۾
ڳوٺ تنهن پنهنجو ٻڌو هت ڪاندهله نالي جديد + ڪانڌڙهه ٿي ترجمو ويو وات وائي وائيو
پهريون پٽ خيال احمد مجتهد نالي ٻيو + ٿي ٻئي پيدا ويا اولاد صالح ڄائو
پهريون پاڙو خيالاڻي پيو سڏجي سدا + ٻيو مجتهداڻي بڻيو پاڙو ڀلارا ڀائيو
ڪجهه ڪلهوڙن کان قديمي ڪاندهله جو ڳوٺ هي + جنهن مٿي رحمت رباني جو رهي ٿو سائيو
نور نرمل ياد جو جنهن ڳوٺ ۾ جلسو ٿئي + اهڙي نوري ڳوٺ ڏي رحمت جي ڪڪرن ڪاهيو
خود خيالي سان رهي هي خيال دامن گير ٿيو + ڪر پچر پنهنجي پڌر آ روح دل جو رائيو
خاڪ پيدا وار نالي خيال احمد آل مان + هيئن وڏن فرمان فدوي کي چٽو فرمائيو
ڪاتب الحروف فقير خاڪ عاشق احمد آرياڻي، مستفيد مجاز درگاه ملڪاڻي